Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
- Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
- Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet.
- Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
- Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
- Praeteritis, inquit, gaudeo.
- Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
- Verum esto;
- Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
- Numquam facies.
- Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
- Summae mihi videtur inscitiae.
- Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
- Bork
- Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
- Bork
- Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
- Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
- Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
- Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
- Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
- Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
- Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Duo Reges: constructio interrete.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Bork Quid enim possumus hoc agere divinius? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?
Quod idem Peripatetici non tenent, quibus dicendum est, quae et honesta actio sit et sine dolore, eam magis esse expetendam, quam si esset eadem actio cum dolore.
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Videsne igitur Zenonem tuum cum Aristone verbis concinere, re dissidere, cum Aristotele et illis re consentire, verbis discrepare?